Z pism św. Teresy od Jezusa: „Zważcie, że Pan nie oczekuje niczego innego, jak tylko tego, abyśmy wpatrywały się w Niego oczyma duszy; gdy tylko zechcecie na Niego spojrzeć, zastaniecie Go (…). Powiecie siostry, że gdybyście Go wiedziały oczyma ciała i w czasie, gdy Jego Majestat przebywał na tym świecie, uczyniłybyście to spontanicznie i zawsze wpatrywałybyście się w Niego. Nie wierzcie w to, gdyż ten, kto obecnie nie chce przemóc się odrobinę, aby skupić choćby swój wzrok, by patrzeć wewnątrz […]

Z pism św. Teresy od Jezusa: „Och, jakże wielką rzeczą jest troska o niedopuszczenie się zranienia Pana (…) Miejcie to na uwadze oraz trzymajcie się tego wskazania gdyż jest to bardzo ważne.  I to tak długo, aż zobaczycie w sobie tak wielką determinację, do niezranienia Pana i że prędzej oddałybyście swoje życie po tysiąckroć, niż dopuściły się jednego grzechu śmiertelnego. A co do tych powszednich, to przejawiajcie wielkie staranie, aby nie popełniać ich świadomie (…). Przed grzechem całkiem świadomym, bez względu […]

Z pism św. Teresy od Jezusa: „Wy same z własnej chęci pozostawajcie wobec Pana. Nie zmarnujcie tak dogodnej sposobności do rozmowy z Nim, jaką jest ta godzina zaraz po przyjęciu komunii. Jeśli posłuszeństwo nakazałoby wam coś innego, starajcie się pozostawić duszę z Panem. Jeśli zaś zaraz po przyjęciu komunii skierujecie myślenie w inną stroną i zwracacie uwagi ani nie liczycie się z tym, że On pozostaje wewnątrz was, to jak ma On dać się wam poznać? (…) […]

Z pism św. Teresy od Jezusa: „Na miłość Boga, nie dbajcie o to, by zależało wam w najmniejszym stopniu na tych specjalnych względach ze strony przełożonych. Niech każda jedna stara się robić to, co powinna, a jeśli przełożony nie podziękuje jej, podziękuje jej za to sam Pan. Wiem, że nie przychodzimy tutaj, by szukać nagrody w tym życiu. Niech wasze myślenie zawsze pozostaje ukierunkowane na to, jak krótko to trwa, a tym tutaj w ogóle się nie przejmujmy, gdyż trwałość tego nie wystarcza […]

Z pism św. Teresy od Jezusa: Wystrzegajcie się również pewnych iluzji pokory, które wzbudza demon wraz z wielkim niepokojem, z powodu ciężaru naszych grzechów, którym zwykł przytłaczać tutaj w różnorakiej formie, aż do odstąpienia od przyjmowania Komunii i praktyko­wania modlitwy osobistej (…). Pokora nie wnosi niepokoju ani wzburzenia, ani zamętu w duszy, bez względu na to, jak wielka by ona nie była. Ale przychodzi z pokojem i poczuciem bliskości i uspokojeniem. Jakkolwiek ktoś, widząc siebie tak nielojalnym […]

Z pism św. Teresy od Jezusa: „O Panie, czemuż nie pomniemy na to, jak wspaniały jest cel, do którego nas powołujesz, jak wielka nagroda, którą nam gotujesz i jako już tutaj, gdy dojdziemy do tej przyjaźni z Tobą zaczynasz nam tej nagrody udzielać! Skutkiem tego zapomnienia niejeden, który mógłby wysoko wstąpić na sam szczyt, całe życie gnuśnieje pod górą. W różnych drobiazgach, jakie dla was napisałam, zawsze was upominałam, i teraz znowu upominam i proszę, […]