Marki, 2 grudnia 2022.
Niebem moim będzie czynić dobrze na ziemi!
Kochane Siostry!
Dobiega końca pierwszy rok nowego stulecia istnienia naszej Rodziny zakonnej, który był przeżywany razem z Matką Bożą Uśmiechu. Jej poświęcona figura odbyła peregrynację do wszystkich naszych wspólnot, gdzie było to możliwe i powróciła do Domu Generalnego w Markach. Ponadto, do wszystkich wspólnot została przekazana mała figurka Maryi, by nam ten czas łaski nawiedzenia przypominała i pozostała z nami.
Według świadectw wielu Sióstr, duchowa obecność Matki Najświętszej stała się szczególną okazją do dziękczynienia i odnowienia osobistej, serdecznej więzi z Matką naszego powołania oraz do codziennego życia na Jej wzór. W szkole Maryi uczymy się pełnić nasze zadania w Kościele, pragniemy żyć na co dzień w wierności ślubom. W duchu dziękczynienia i ufnej modlitwy prosimy o nowe dobre powołania, zawierzając Dzieciątku Jezus naszą przyszłość. Ze swej strony, przyznaję, że jestem dumna z mojej przynależności do Karmelu Dzieciątka Jezus, codziennie dziękuję dobremu Bogu za łaskę powołania, a także za powołanie każdej z Drogich Sióstr.
Na dzień 31 grudnia 2022 r., z okazji 101. rocznicy założenia Zgromadzenia, życzę Siostrom i sobie życia z pasją wielkim bogactwem charyzmatu, jakim jest dziecięctwo Boże oraz wytrwania w powołaniu.
Radość z nadchodzącego Nowego Roku 2023 zostaje wzmocniona celebracją dwóch ważnych rocznic naszej ukochanej Patronki, świętej Teresy od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza, Doktora Kościoła. Już za miesiąc, 2 stycznia 2023 r., będziemy świętować 150. rocznicę Jej urodzin, a kilka miesięcy później, 29 kwietnia, wspominać 100-
lecie Jej beatyfikacji.
W Roku Pańskim 2023 przypada też kilka ważnych rocznic z życia Zgromadzenia, zwłaszcza jubileusz 50-lecia rozpoczęcia pracy apostolskiej i misyjnej poza granicami Polski. Już w grudniu br. rozpoczyna się Złoty Jubileusz naszych misji w Afryce, w Burundi. Będzie on celebrowany w naszych domach misyjnych, a także w Polsce, w duchu dziękczynienia za wielkie dzieła Boże oraz zawierzenie Miłości Miłosiernej, przez wstawiennictwo św. Patronki Misji. We wrześniu roku 2023 przypada również 50. rocznica założenia domu i naszej obecności w Rzymie. Będzie to zarazem ostatni rok mojej posługi Zgromadzeniu, gdyż w styczniu 2024 roku planowana jest XIX Kapituła Generalna.
Dzielę się z Siostrami pragnieniem mojego serca, byśmy w sposób godny mogły uczcić Patronkę Zgromadzenia. Można we wspólnotach zapytać Jej samej, czego by pragnęła? Ona umiała sprawiać radość Jezusowi, zdać się na Niego we wszystkim. Ona w Jezusie znalazła miłość i swój cel życia. Jezus, Syn Boga Najwyższego, Słowo Wcielone doprowadziło św. Teresę z Lisieux, do odkrycia „małej drogi”, do odkrycia swojego powołania w sercu Kościoła. Miłość i kontemplacja Słowa Wcielonego już na początku inspirowała także naszych Czcigodnych Założycieli i stała się sensem naszego powołania. Przez wstawiennictwo Świętej Patronki módlmy się gorąco i wytrwale o nowe powołania kapłańskie, misyjne i przede wszystkim o nowe powołania do naszego Zgromadzenia.
Z okazji 150. urodzin św. Teresy od Dzieciątka Jezus, proszę, by według możliwości, zamówić Mszę Świętą lub nawet nowennę Mszy świętych w tej intencji. Ponadto zapraszam do wspólnotowej refleksji nad życiem i posłannictwem św. Teresy oraz zastosowaniem jej przykładu cnót w naszej codzienności. Mogą służyć temu różne formy, także prezentacje, akademie, a przez udekorowanie i uczczenie Jej figury czy obrazu, ożywić i dać Jej w naszych domach należne miejsce. Zachęcam, by w refektarzu na nowo czytać Jej pisma lub publikacje o Niej. Proponuję, aby każdą pierwszą środę miesiąca w ciągu całego roku, poświęcić św. Teresie, by w ten sposób czynić Ją bardziej obecną i potrzebną wśród nas zarówno w osobistym wymiarze duchowym, jak i wspólnotowym. Także podczas czytania duchowego niech Siostry czerpią z Jej pism pouczenie i zachętę.
Każda wspólnota niech przeprowadzi spotkanie z młodymi na terenie parafii lub w innym miejscu, gdzie można będzie łatwiej dotrzeć do młodych. Może uda się zorganizować „dzień powołaniowy” i zaproponować młodym Jej ,,małą drogę” do nieba. Nie bójmy się także dzielić swoim świadectwem.
Tam, gdzie w domu zakonnym jeszcze nie ma relikwii św. Teresy, należałoby się o nie w tym roku postarać i eksponować je do uczczenia także przez wiernych świeckich. Na pewno dobrą formą apostolatu Sióstr Przełożonych będzie podarowanie osobom świeckim pozycji książkowych z różnych okazji, czy to Dzieje duszy, Rękopisy lub inne publikacje o naszej Świętej, także pisma Naszych Założycieli o tematyce ducha dziecięctwa.
Mam nadzieję, że każda siostra podejmie na nowo wierność łasce powołania, do czego ją Duch Święty uzdolnił i przygotował. Bądźmy uważne na Słowo Boże, tak jak pokorna Dziewica Maryja i Jej Oblubieniec, św. Józef. Niech w naszych sercach i w naszych wspólnotach Boskie Dzieciątko Jezus czuje się jak z Nimi w Nazarecie, tak by w nas i przez nas czynił dzieła, których chce dokonać w Kościele.
Święta Teresa, patronka misji, Doktor Kościoła zaprasza nas na drogę całkowitego zawierzenia Bogu i poświęcenia życia na Jego chwałę. Razem z Nią módlmy się słowami aktu ofiarowania się Miłości Miłosiernej:
O mój Boże! Trójco Błogosławiona, pragnę Cię kochać i starać się, by Cię kochano,
pracować na chwałę świętego Kościoła, ratując dusze, które przebywają na ziemi,
i wybawiając te, które cierpią w czyśćcu.
Pragnę wypełniać doskonale Twoją wolę i osiągnąć ten stopień chwały, który przygotowałeś mi w swoim królestwie, jednym słowem, pragnę być świętą;
czuję jednak moją słabość i proszę Cię, o mój Boże! Ty sam bądź moją Świętością.
Pozdrawiam Drogie Siostry z miłością i modlitwą serca
s. M. Błażeja od Krzyża Chrystusowego