POCZĄTKI ZGROMADZENIA
Początki naszego Zgromadzenia
Sługa Boży O. Anzelm Gądek OCD już od 1908 roku nosił w sercu pragnienie utworzenia żeńskiej gałęzi trzeciego zakonu karmelitańskiego. Widząc za granicą rozwijające się zgromadzenia tego typu, boleśnie odczuwał brak takiej wspólnoty w Polsce. Myśl ta dojrzała w 1920 roku, kiedy został prowincjałem. Jak sam wspominał:
„Drogę i sposób wyznaczyła Opatrzność Boża”.
W 1921 roku ks. Franciszek Raczyński, prezes Towarzystwa Dobroczynności w Sosnowcu, poprosił o siostry do pracy wśród ubogich. Prośbę poparł ks. abp Władysław Krynicki – wizytator zakonów w Polsce. W odpowiedzi O. Anzelm postanowił założyć zgromadzenie, które mogłoby wypełniać tę misję.
Na pierwszą przełożoną zaproponował Janinę Kierocińską, swoją penitentkę. Rozpoznała ona w tym wolę Bożą i wraz z pięcioma młodymi kobietami stała się fundamentem rodzącej się wspólnoty.
Uroczystość obłóczyn
31 grudnia 1921 roku, w klasztorze karmelitanek bosych na Wesołej, odbyła się uroczysta Msza Święta, podczas której Janina Kierocińska przyjęła habit i imię Teresa od św. Józefa. Wraz z nią habit otrzymała Wanda Karyłowska – s. Józefa od św. Teresy od Jezusa – mianowana mistrzynią postulatu.
O. Anzelm w homilii podkreślał, że dzieło to opiera się nie na ludzkiej sile, lecz na Bogu, a jego celem jest „apostołowanie miłością” – rozpalanie jej w sercach i prowadzenie dusz do Boga.
Sosnowiec – nasz pierwszy dom
Jeszcze tego samego dnia sześć sióstr wraz z o. Anzelmem pojechało do Sosnowca. Ich pierwszym „klasztorem” były drewniane baraki przy kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa. To tutaj rodziło się życie pełne ubóstwa, ofiary i pracy dla Boga i ludzi.
Matka Teresa, zgodnie z wolą O. Anzelma, została pierwszą przełożoną. Otrzymała od niego wskazówki dotyczące życia zakonnego oraz relikwie świętych karmelitańskich. Potem wrócił do Krakowa, ale zawsze wspierał siostry modlitwą i listami. Pisał:
„Nie ma modlitwy, Mszy świętej, aktu wspólnego, w którym bym o was nie pamiętał.”
Apostolstwo miłości
Siostry objęły opieką liczne dzieła Towarzystwa Dobroczynności:
- Dom Starców w Pogoni (68 podopiecznych)
- Sierocińce przy ul. Dietlowskiej i ul. Prostej (160 dzieci)
- Introligatornię i pracownię szycia i haftu
- Jadłodajnię, punkt Kropla Mleka i kuchnię Amerykańskiego Komitetu Pomocy Dzieciom
- magazyn żywności i odzieży przy parafii
Matka Teresa rozdzieliła obowiązki między siostry, które z zapałem podjęły codzienny trud. Mimo ogromu pracy i skromnych warunków, atmosfera była pełna wiary i poświęcenia. Już wtedy zaczęły zgłaszać się nowe kandydatki, pragnące włączyć się w misję służby Bogu i bliźnim.
Tak zaczęła się nasza historia – historia wspólnoty, która od początku była prowadzona przez Bożą Opatrzność i wezwana do apostolstwa miłości.